Marvah Alam
Arts Maatschappij & Gezondheid, profiel Jeugdgezondheidszorg
Ik kan me bij de GGD ontwikkelen tot wat ik wil
Voor mijn laatste grote coschap tijdens mijn studie Geneeskunde koos ik bewust voor JGZ bij de GGD. Dat beviel me zo goed dat ik er als arts ben blijven werken. Ik wilde me verder specialiseren en motiveerde mijn keuze voor de vervolgopleiding tot arts Maatschappij & Gezondheid. GGD West-Brabant biedt tijdens elke lichting enkele opleidingsplaatsen, dus ik mocht starten.
Tijdens corona nam mijn werk even een andere wending: alle collega’s moesten het ‘gewone’ werk neerleggen en zo werd ik tijdelijk medewerker van het corona-responseteam. Deze korte switch bleek achteraf goed aan te sluiten bij mijn studie, want nét op dat moment was ik voor mijn portfolio bezig met de competentie ‘medisch leiderschap’. Ik had vooraf nooit gedacht dat ik tijdens de opleiding opeens zo’n andere tijdelijke functie zou krijgen. Dit bewijst hoe breed je je kunt ontwikkelen bij de GGD!
Mijn begeleiding kan bepalend zijn voor de toekomst van een kind
Ik hoor weleens dat werken als arts bij de GGD saai is. Saai?! Mensen vergeten vaak dat de GGD een crisisorganisatie is. Tijdens bijvoorbeeld een pandemie is er meer dan genoeg adrenaline! Dat neemt trouwens niet weg dat ik ook adrenaline, energie en voldoening haal uit mijn ‘gewone’ werk. Bijvoorbeeld rondom ziekteverzuim. Als een kind dankzij onder andere mijn begeleiding weer zin krijgt om naar school te gaan, kan dat bepalend zijn voor de toekomst. Levens redden kan op veel verschillende manieren!
We doen het samen
Als arts Maatschappij en Gezondheid sta ik in verbinding met scholen, gemeenten en vele andere partners. Precies dát maakt het werk als jeugdarts zo bijzonder! Naast medische vaardigheden zijn mijn sociale skills heel belangrijk. Onze samenwerkingspartners zijn namelijk de ogen en oren in de regio. Een goed onderhouden relatie met hen, betekent dat zij mij na signalering van problemen weten te vinden. En andersom: we doen het ten slotte samen.
Zo blijft een gevlucht gezin me altijd bij. Het gezin kon niet goed aarden en met name de vader zag veel beren op de weg. Dankzij mijn achtergrond – ik ben geboren in Afghanistan en woon sinds mijn vierde in Nederland – kon ik me goed inleven. Het moment dat de vader tegen me zei ‘dus het gaat goed komen?!’, vergeet ik nooit meer. Hier doe ik het voor!