“We belandden in een geoliede machine, soms zetten we wel 10.000 prikken per dag!”
Samen de schouders eronder
Wie zijn de mensen die jou op de vaccinatielocatie ontvangen, aanmelden, de vaccins voorbereiden en vaccineren? Wat is hun achtergrond en wat drijft hen? In de serie ‘Samen de schouders eronder’ spreken we steeds twee collega’s op de vaccinatiestraat. Soms met dezelfde achtergrond en soms met een hele andere. Maar allemaal met als doel de vaccinatiecampagne tot een succes te maken.
Monique (56 jaar) werkte als freelance docent marketing & communicatie aan een Amerikaanse school, en startte in de zomer van 2020 bij bron- en contactonderzoek (BCO) van GGD West-Brabant. Willemieke (25 jaar) begon tijdens haar afstuderen op de vaccinatiestraat van GGD Hart voor Brabant. Na afronding van haar studie is ze doorgestroomd naar bron-en contactonderzoek bij GGD West Brabant, waar ze door Monique is getraind. Tijdens de boostercampagne sprong ze, net als Monique, extra bij op de vaccinatiestraten.
“Samen met collega’s leidde ik in totaal zo’n 500 BCO’ers op”
Willemieke: Monique, we kwamen allebei uit het onderwijs, ik als student en jij als docent. Jij maakte een carrièreswitch, hoe kwam dat zo tot stand?
Monique: Tijdens de eerste lockdown kon ik geen fysieke lessen geven, omdat de buitenlandse studenten niet naar Nederland kwamen. Omdat ik niet thuis wilde zitten ben ik gaan kijken of ik de GGD kon ondersteunen. Zo ging ik aan de slag als medewerker bron- en contactonderzoek. Vooral het contact met collega’s en de positief geteste mensen die ik belde was onverwachts leuk! Een paar weken later vroeg de GGD mij om nieuwe BCO’ers op te leiden. Samen met collega’s leidde ik in totaal zo’n 500 BCO’ers in het hele land op.
Willemieke: Wat een mooie stappen! Ik vond het ook erg fijn dat ik, na mijn inzet tijdens de eerste vaccinatiecampagne en een reis van zes weken naar Schotland, terug kon komen bij de GGD. Toen ik dit najaar was ingewerkt bij bron- en contactonderzoek, kwam al snel de vraag om tijdelijk bij te springen bij vaccineren voor de boostercampagne.
“We belandde in een geoliede machine, soms zetten we wel 10.000 prikken per dag!”
Monique: Ik weet nog goed dat we tijdens ons teamoverleg in december de vraag kregen wie zo snel mogelijk wilde helpen op de vaccinatiestraat. Omdat het trainen van nieuwe BCO-medewerkers op dat moment even iets rustiger was, zei ik meteen ja. Nog diezelfde middag volgde ik een training en liet jij mij zien hoe CoronIT, het ICT systeem, werkt. De dag voor kerst werd ik ingewerkt en daarna sprong ik drie weken bij als administrator op vaccinatielocatie Breepark. Daar belandde ik in een geoliede machine, er werd efficiënt gewerkt en soms zetten we wel 10.000 prikken per dag. Een mega-prestatie die te danken is aan goed teamwork, dat opnieuw in no-time tot stand kwam.
Willemieke: Het was inderdaad mooi om te zien hoeveel BCO-collega’s wilden bijspringen op de vaccinatiestraten. Door de snelheid van de boostercampagne was het wel anders dan vaccineren in de zomer van 2021. Ik was onder de indruk van het aantal mensen dat dagelijks naar Breepark kwam. Uiteindelijk ging de boostercampagne zelfs zo snel, dat niet alle BCO-collega’s die zich hadden aangemeld nodig waren om bij te springen bij het vaccineren. Zij bleven werkzaam bij BCO, waar uiteraard genoeg werk was gezien de piek in aantal besmettingen.
“Het doet me goed om mensen met een glimlach naar buiten te zien gaan”
Monique: Dankzij de grote flexibiliteit van alle GGD-medewerkers kregen we dit samen voor elkaar!
Willemieke: Voor mij is de afwisseling in het werk bij de GGD belangrijk. Het deed me goed om mensen op de vaccinatiestraat met een glimlach naar buiten te zien gaan. Administratief werk bij vaccineren is totaal anders dan bron- en contactonderzoek. Het contact met mensen is korter en vluchtiger, omdat er productie gedraaid moet worden. Je zet met een team van honderd mensen de schouders eronder, om elke dag opnieuw alle bezoekers op een veilige en gecontroleerde manier te vaccineren.
Tijdens een telefoongesprek bij bron- en contactonderzoek nemen we meer tijd. In zo’n gesprek duik ik in iemands leven van de afgelopen tijd, om in kaart te brengen waar de risico’s zijn en het virus zoveel mogelijk in te dammen. Het is belangrijk om de juiste adviezen te geven en ervoor te zorgen dat mensen begrijpen wat ze moeten doen als ze corona hebben. Bij vaccineren is de uitdaging mensen zo snel mogelijk te helpen, bij BCO heb je meer tijd om zo duidelijk en volledig mogelijk te zijn. Ik houd van die afwisselingen in mijn werkzaamheden. Daarnaast kan het vele thuiswerken af en toe wel zorgen voor een uitdaging. Om ook deze dagen afwisselend te maken, maak ik er zelf maar iets leuks van. Tijdens de feestdagen is het bijvoorbeeld geen schande om met een kaasplankje op je bureau je werkzaamheden uit te voeren.
“We verschuiven opnieuw van het vaccineren van de massa naar fijnmazig”
Monique: Dat klinkt herkenbaar. Nu ik weer volledig terug ben in mijn ‘normale’ functie, heb ik weer veel zin om BCO-collega’s te trainen. Ook houd ik me bezig met kwaliteitsverbetering. Ik coach collega’s en denk mee over de inhoud van onze trainingen. Die veranderen door de wijzigingen in het coronabeleid namelijk regelmatig. Daarnaast lijkt het me leuk nog eens bij de teststraat te helpen, maar hopelijk is dat niet nodig.
Willemieke: Mooi! Ook ik blijf me ontwikkelen en ben steeds breder inzetbaar. Sinds kort ben ik onderdeel van het kwaliteitsteam en ik maak de planningen voor onze vaccinatiebusjes voor niet mobiele thuiswonenden. Onze artsen en verpleegkundigen rijden naar mensen die niet naar de vaccinatiestraat kunnen komen. Zo verschuiven we opnieuw van het vaccineren van ‘de massa’ naar fijnmazig.
Monique: Zo doen we alles wat binnen onze mogelijkheden ligt om in onze maatschappij met het virus te kunnen leven!